Xόμπι!!! Mια ακόμη ασχολία για τον ελεύθερο χρόνο μου? Kάτι παραπάνω?

Εξ ορισμού το χόμπι αναφέρεται σε μια ασχολία που έρχεται να καταναλώσει τον ελεύθερο χρόνο μας με αντάλλαγμα κάποιου είδους ευχαρίστηση, ψυχική αναζωογόνηση και ευεξία. Καταστάσεις που από μόνες του αποτελούν, ορθά για πολλούς, το νόημα της ζωής.

Στην σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία που ζούμε όμως ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι κάτι που μένει ακοστολόγητο. Πολλοί μάλιστα λένε ότι είναι ίσως και το ακριβότερο αγαθό που που μπορεί κάποιος να αγοράσει. Αρκεί να  βρει κάποιον να το πουλάει. Γιατί κακά τα ψέματα τον χρόνο δύσκολα τον πουλάς. Και δύσκολα τον αγοράζεις.

Η ζωή δεν είναι λευκός καμβάς για τους περισσότερους τουλάχιστον. Έχει ένα πολύ σφικτό πλαίσιο μέσα στο οποίο κάποιος μπορεί να κινηθεί. Δουλειά, ύπνος, κοινωνικές υποχρεώσεις, μετακινήσεις και γιατί όχι, ανούσιες αναμονές, είναι αρκετές από τις αναγκαστικές χρονικές “επενδύσεις” που σου σπαταλούν αυτό που υπόσχονται να αποδώσουν . Η λύση που προωθείται είναι συνήθως η εναλλακτική διαχείριση των  χρονικών δεσμεύσεων που ούτως ή άλλος υπάρχουν ώστε να ικανοποιηθούν οι  προϋποθέσεις της καλοζωίας σε συνδυασμό με την προσωπική ανάπτυξη και τη δημιουργικότητα.

Αυτό δηλαδή που απανταχού προτάσσεται είναι να κάνουμε το χόμπι μας βιοποριστική εργασία, να διαβάσουμε ένα λογοτεχνικό βιβλίο στο λεωφορείο, να ακούσουμε την αγαπημένη μας μουσική στο αυτοκίνητο, να συναρμολογήσουμε το αγαπημένο μας μοντέλο μαζί με το παιδί μας αφού έτσι θα προσφέρουμε και σε αυτό “ποιοτικό χρόνο” ή να μαγειρεύουμε για το καθημερινό μας τραπέζι τις γευστικές αλχημείες της γαστρονομικής τέχνης.

Πριν σκεφτείτε να προσθέσετε και άλλους δημιουργικούς, θεμιτούς και αθέμιτους, συνδυασμούς σκεφτείτε ότι τίποτε από όλα τα προαναφερόμενα δεν είναι μεμπτά αλλά απλά αποτελούν ημίμετρα νέος συστήματος βασισμένο μόνο στην αποδοτικότητα ή όποια δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την σπατάλη του χρόνου για την προσωπική ευεξία.

Εξάλλου από την αρχή αναφέραμε ότι τα hobbies βρίσκουν εφαρμογή στον ελεύθερο χρόνο. Με βάση τη πρόταση αυτή θα πρέπει κανείς να ξεκαθαρίσει τι εννοεί ελεύθερο χρόνο και κυρίως τι θεωρεί δεσμευμένο. Και τότε φυσικά θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι διαφορετικό πράμα να μας αρέσει η εργασία μας και διαφορετικό να κάνουμε το χόμπι μας. Μια βασική διαφοροποίηση ότι στην πρώτη περίπτωση είμαστε αναγκασμένοι να ακολουθήσουμε κανόνες συνέπειας, ανταγωνιστικότητας, ανάπτυξης αποδοτικότητας καθώς και την επιβεβαίωση του αποτελέσματος ενώ στην δεύτερη περίπτωση όλα αυτά είναι περιττά και η ουσία εξαντλείται στη διαδικασία.

Αν δηλαδή το χόμπι μας αντικαταστήσει ή συμπληρώσει επιτυχώς την βιοποριστική μας εργασία τότε θα έχουμε καταφέρει να αξιοποιήσουμε το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας αλλά θα δημιουργήσουμε μια νέα ανάγκη αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου, (ή και εύρεσης αυτού), ακόμα και για τις μικρές ενέσεις χρονικής ελευθερίας μέσα στην ημέρα.  Κάτι δηλαδή σαν αυτό που είπε  ο James Michael Goldsmith  “When a man marries his mis­tress, he imme­dia­tely crea­tes a vacancy.“

Φυσικά δεν λέω ότι δεν πρέπει να να εποφελούμαστε των ευκαιριών να ενσωματώνουμε τις αναζωογονητικές ασχολίες μας στην καθημερινότητά μας αλλά να προσπαθούμε να βρίσκουμε και να αφιερώνουμε σε αυτές χρόνο επαρκή και ανεξάρτητο ώστε να μην αποτελούν υποχρέωση αλλά επιλογή.  Άλλωστε η προσωπική ολοκλήρωση και ευεξία συνεισφέρουν και δημιουργούν αυτές οι ασχολίες κατά ένα μεγάλο βαθμό μας δίνει την ποιότητα στη Ζώη και την επιτυχία στη δουλεία

“A day job gives you money, a connection to the world, and a routine. Freedom from financial stress also means freedom in your art. As photographer Bill Cunningham says, “If you don’t take money, they cant tell you what to do.” Austin Kleon